Notatka o MSP(temat 4)

Gość

I)Klasyfikacja i ogólna charakterystyka Sektora Małych i Średnich Firm

Z dniem 1 stycznia 2005 r. załącznik I do rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 364/2004 zastąpił dotychczas obowiązujący załącznik I do rozporządzenia 70/2001. Zmianie uległa definicja MŚP. Zgodnie z art. 2 załącznika I do rozporządzenia 364/2004 wyodrębnia się następujące kategorie przedsiębiorstw:
1) mikroprzedsiębiorstwo - mikroprzedsiębiorstwo to przedsiębiorstwo, które:
- zatrudnia mniej niż 10 pracowników oraz
- jego roczny obrót nie przekracza 2 milionów euro lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 milionów euro.
2) średnie przedsiębiorstwo – średnie przedsiębiorstwo to przedsiębiorstwo, które:
- zatrudnia mniej niż 250 pracowników oraz
- jego roczny obrót nie przekracza 50 milionów euro lub całkowity bilans roczny nie przekracza 43 milionów euro;
3) małe przedsiębiorstwo – małe przedsiębiorstwo to przedsiębiorstwo, które:
- zatrudnia mniej niż 50 pracowników oraz
- jego roczny obrót nie przekracza 10 milionów euro lub całkowity bilans roczny nie przekracza 10 milionów euro;

II)Definicje MSP rozróżniają trzy kategorie przedsiębiorców zgodnie z ich wzajemnymi stosunkami z innymi przedsiębiorstwami w zakresie własności kapitału, prawa głosu lub prawa do wywierania decydującego wpływu (w skrócie udziałów)
Przedsiębiorcy niezależni –najbardziej powszechna kategoria przedsiębiorców. Obejmuje ona wszystkich przedsiębiorców, którzy nie należą do dwóch pozostałych kategorii (przedsiębiorców partnerskich lub związanych).
Przedsiębiorca jest niezależny jeżeli:
- nie posiada 25% lub więcej udziałów u innego przedsiębiorcy,
- inny przedsiębiorca bądź instytucja rządowa lub samorządu terytorialnego (instytucja państwowa) albo kilku przedsiębiorców powiązanych lub instytucji państwowych razem nie jest właścicielem 25% lub więcej jego udziałów, z kilkoma wyjątkami,
- nie sporządza rachunków skonsolidowanych i nie jest uwzględniane w rachunkach przedsiębiorcy, który sporządza takie rachunki, przez co nie jest traktowany jako przedsiębiorca związany.
Przedsiębiorcy partnerscy – do tej kategorii zalicza się przedsiębiorców, którzy posiadają udziały u innych przedsiębiorców, ale nie sprawują rzeczywistej, bezpośredniej lub pośredniej kontroli nad drugim przedsiębiorcą. Nie są niezależni i nie są ze sobą związani.
Przedsiębiorcę uważa się za partnerskiego względem innego przedsiębiorcy, jeżeli:
a) posiada 25% ,ale mniej niż 50% akcji innego przedsiębiorcy,
b) inny przedsiębiorca posiada 25% ,ale mniej niż 50% akcji przedsiębiorcy, o którym mowa,
c) przedsiębiorca, o którym mowa nie sporządza skonsolidowanych sprawozdań finansowych, które zawierają dane dotyczące innego przedsiębiorcy, jak również nie jest on uwzględniany w sprawozdaniach finansowych innego przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy związanego z tym przedsiębiorcą.

Przedsiębiorcy związani – do tej kategorii należą przedsiębiorcy, którzy tworzą grupy poprzez bezpośrednią lub pośrednią kontrolę większości kapitału lub głosów (także w drodze umowy, jak i w pewnych przypadkach, poprzez udziałowców – osoby fizyczne nie będące przedsiębiorcami), lub poprzez możliwość wywierania decydującego wpływu na przedsiębiorcę. W celu uniknięcia trudności w identyfikacji tej kategorii, Komisja zdefiniowała ją poprzez przyjęcie odpowiednich dla celów definicji warunków przedstawionych w art. 1 Dyrektywy Rady nr 349 z 1983 r., dotyczącej skonsolidowanych sprawozdań finansowych. W ten sposób przedsiębiorca może określić swój status jako przedsiębiorcy związanego, jeśli zgodnie z przepisami tej Dyrektywy musi sporządzać skonsolidowane księgi rachunkowe lub jest ujęty w księgach rachunkowych przedsiębiorcy, od którego wymaga się prowadzenia takich ksiąg.

Wyjątek od powyższej reguły - rozporządzenie w art. 3 ust. 2 akapit drugi załącznika I uznaje jednak za samodzielne przedsiębiorstwa, w których powyższa wartość 25% została osiągnięta lub przekroczona przez następujące podmioty:
1) publiczne korporacje inwestycyjne, spółki kapitałowe podwyższonego ryzyka, osoby fizyczne lub grupy osób prowadzące regularną działalność inwestycyjną podwyższonego ryzyka, które inwestują kapitał własny w firmy nienotowane na giełdzie, pod warunkiem że cała kwota inwestycji tych inwestorów w to samo przedsiębiorstwo nie przekroczy 1 250 000 euro;
2) uczelnie lub niedochodowe ośrodki badawcze; - non profit, nie działające dla zysku
3) inwestorów instytucjonalnych łącznie z regionalnymi funduszami rozwoju;
4) samorządy lokalne z rocznym budżetem nie przekraczającym 10 milionów euro oraz liczbą mieszkańców poniżej 5 000
- jeżeli podmioty te nie są związane, indywidualnie lub wspólnie, z przedsiębiorstwem, w którym posiadają 25% lub więcej kapitału lub prawa głosu.

III)Cechy MŚP
Działanie na podstawie własnej intuicji
Niski poziom wykształcenia
Przewaga decyzji operacyjnych
Możliwość funkcjonowania bez osobowości prawnej
Łączenie funkcji właściciela i menedżera
Osamotnienie właścicieli
Prowadzenie działalności na małą skalę
Niezależność firmy od innych podmiotów
Brak dostępu do źródeł finansowania immanentnych rynkowi kapitałowemu
Względnie mały udział w rynku
Niskokapitałochłonny rozwój
Brak tendencji do organizowania się w grupy samoobrony

IV)Czynniki ograniczające działanie sektora MSP

Wśród najpoważniejszych czynników można wymienić:
· Brak odpowiedniej ilości środków finansowych na modernizację i rozwój firm (ponad 90% firm z sektora MSP w Polsce, finansuję swój rozwój w oparciu o środki własne)
· Brak dostępu do kredytów bankowych (nowo powstałe firmy mają problemy z uzyskaniem kredytów bankowych, ze względu na brak historii kredytowej i niski w związku z tym, wskaźnik wiarygodności, wypłacalności firmy)
· Wysokie oprocentowanie kredytów bankowych
· Skomplikowane procedury administracyjne
· Wysokie podatki oraz mało przejrzysty system fiskalny państwa
· Brak odpowiedniej strategii i polityki rządu w zakresie rozwoju i wspierania
sektora MSP
· Brak porządku, korupcja, złodziejstwo oraz praktyki monopolistyczne
· Brak odpowiedniej infrastruktury

Statystyki wskazują również, że wiele polskich małych i średnich przedsiębiorstw kończy swoją działalność po pierwszym lub drugim roku swojego funkcjonowania. Bardzo ważna jest postawa i polityka władz rządzących, które powinny wspierać rozwój małych i średnich przedsiębiorstw przez uproszczenie regulacji prawnych, systemu podatkowego i ułatwienie dostępu do źródeł finansowania, wspieranie nowych technologii i zastosowań e-biznesu, wspieranie edukacji i szkoleń z zakresu przedsiębiorczości.