konflikty

Gość

Konflikt koreański 1950 – 1953

• Podział Korei, w 1945 roku, na dwie części północną gdzie stacjonują wojska ZSRR i południową gdzie stacjonują wojska USA.
• Pogłębienie podziału poprzez utworzenie Koreańskiej Republiki Ludowo - Demokratycznej na północy i Republiki Korei na południu, w 1948 roku.
• Kim Ir Sen zachęcony słabością Korei Południowej podejmuje próbę opanowania całego państwa, uzyskując w kwietniu 1950 roku aprobatę Pekinu i Moskwy.
• 25 czerwca 1950 roku wojska Korei Północnej przekroczyły granicę na 38 równoleżniku
• Rada Bezpieczeństwa ONZ uchwaliła rezolucje żądając zaprzestania agresji i wycofania wojsk południa.
• Rada Bezpieczeństwa uchwaliła także wysłanie kontyngentu wojsk ONZ pod dowództwem gen. Mac Arthura, ZSRR w wyniku nieobecności swego delegata na obradach Rady nie zdołał zgłosić weta.
• Początkowo wojska południa wyparły słabą armię północy na sam skraj półwyspu, sytuacje zmieniło lądowanie wojsk ONZ, które rozbiły armię północy i zajeły prawie całą Koreę.
• W tej sytuacji Mao Tse - Tung wydał rozkaz wejścia sił chińskich do Korei, armia Chińska liczyła w 1950 roku 400 tys. żołnierzy.
• Zaostrzyło to konflikt,Mac Arthur planował w tej sytuacji uderzenie na wybrane cele w Mandżurii, lecz z powodu obaw Trumana został odwołany z dowództwa.
• Dzięki ofensywie wojsk chińskich siły ONZ zostały odepchnięte na południe,a Seul został zajęty przez wojska południa.
• W 1951 roku działania wojenne koncentrowały sie wokół Seulu, podjęte w tym samym roku próby negocjacji załamały się w wyniku braku ustępstw ze strony komunistów. Po kilku miesięcznej walce i nastepnęj ofensywie Amerykanów linia frontu ustaliła sie prawie dokładnie wzdłuż dawnej linii rozejmowej. Rokowania podjęte przez gen. Matthewa Ridgwaya były bardzo trudne.
• Do podpisania traktatu pokojowego doszło dopiero 27 lipca 1953 roku, w myśl jego postanowień linia frontu została uznana za linie rozgraniczającą Koree Północną i Południową.
• Konflikt koreański spowodował wzrost znaczenia USA na świecie oraz umocnienie się NATO, radykalnie zmienił się układ sił między ZSRR i USA na korzyść Amerykanów.

Kryzys kubański

• Po zwycięstwie rewolucji na Kubie Fidel Castro nawiązał bliskie kontakty z ZSRR,
• w 1962 John F. Kennedy ogłosił blokadę wyspy. Rosjanie zamierzali tam umieścić rakiety, żeby zagrozić USA, jednak statki z rakietami otrzymały rozkaz powrotu bo Chruszczow przestraszył się konfrontacji z USA, 2 lata później został zwolniony ze stanowiska sekretarza KPZR przez aparat partyjny.

• ubański kryzys, jeden z najpoważniejszych kryzysów politycznych w historii międzynarodowych stosunków po II wojnie światowej, element kubańskiego konfliktu.
• Wybuchł w momencie, gdy Kuba pod przywództwem F. Castro weszła w sferę wpływów ZSRR, otrzymując pomoc, również wojskową.
• Bezpośrednią przyczyną było uzyskanie przez wywiad amerykański informacji o rozmieszczaniu na terenie Kuby 42 wyrzutni radzieckich rakiet balistycznych ziemia-ziemia średniego zasięgu, 144 wyrzutni rakiet ziemia–powietrze, myśliwców bombardujących oraz tysięcy radzieckich żołnierzy.
• W 1962 prezydent J. Kennedy zarządził kontrolę wszystkich statków, również handlowych, płynących na Kubę, wzmocnił siły stacjonujące w bazie marynarki wojennej na Guantanamo i zażądał usunięcia rakiet z terenu Kuby.
• Radzieckie statki zatrzymały się na granicy strefy wyznaczonej przez USA, ale ZSRR twierdził, że rakiet na Kubie nie ma i żądał przerwania blokady. Oba kraje postawiły swe siły jądrowe w stan pełnej gotowości.
• USA zaczęły przygotowania do inwazji na Kubę.
• Świat stanął w obliczu nuklearnego konfliktu.
• Przywódca radziecki N. Chruszczow zadecydował jednak o wycofaniu statków i usunięciu rakiet z Kuby, w zamian za rezygnację USA z interwencji w tym kraju oraz usunięcie z terenu Turcji rakiet amerykańskiego średniego zasięgu. Zgodził się także na inspekcję amerykańską podczas demontażu wyrzutni.
• Eskalacja konfliktu w czasie kubańskiego konfliktu uświadomiła potrzebę zapewnienia w przyszłości bezpośredniego kontaktu przywódców obu nuklearnych supermocarstw, została wtedy zainstalowana tzw. gorąca linia.

Chruszczow doprowadził do kryzysu kubańskiego

Aneksja Kuwejtu przez Irak

• Kuwejt to kraj dysponujący dużymi rezerwami finansowymi i mający na swym terytorium wielkie złoża ropy naftowej. Opanowanie Kuwejtu z punktu widzenia interesów Iraku było pożądane.
• Latem 1990 roku władze Iraku rozpoczęły kampanię propagandową, w której oskarżano Kuwejt o nie wywiązywanie się z umów międzynarodowych i działania na szkodę tego państwa.
• Agresja ta była uzasadniana przez Irak jednostronnym przekraczaniem przez Kuwejt limitów wydobycia ropy wyznaczonych przez OPEC oraz bezprawnym korzystaniem z przygranicznego pola naftowego
• 2 VIII 1990r. armia iracka dokonała podboju Kuwejtu i wkrótce prezydent Saddam Husajn ogłosił jego przyłączenie do Iraku jako 19 prowincji.(8 VIII)
• Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych nakazała wojskom irackim opuścić terytorium Kuwejtu do 15 I 1991r.
• (Rada Bezpieczeństwa nakładala embargo na handel z Irakiem, wprowadzające zakaz importu irackiej ropy.)
• Niespełnienie tych postanowień przez Irak doprowadziło do rozpoczęcia 17 stycznia przez siły zbrojne USA i państw sprzymierzonych operacji wojskowej " Pustynna burza ".
• Działania wojenne trwały do 27 II i zakończyły się wyzwoleniem Kuwejtu.
• Wojska irackie wycofując się podpaliły setki szybów naftowych i tworzyły wielomilowe linie pól minowych i zasieków drutów kolczastych wśród bunkrów osłaniających irackie siły obronne
• Pod naciskiem społeczności międzynarodowej władze irackie zgodziły się na kontrolę zbrojeń i urządzeń przemysłu jądrowego. Uznały także niepodległość Kuwejtu.
• Irak spotkały dotkliwe sankcje ONZ – wypłacenie reparacji wojennych, ograniczenie wydobycia ropy, poddanie się ścisłej kontroli w zakresie produkcji i posiadania broni masowego rażenia.

Konflikt Wietnamski

• jeden z najbardziej długotrwałych i krwawych konfliktów w powojennym świecie.
• Pierwszym jego etapem była wojna kolonialna w latach 1946–1954. Po zakończeniu okupacji japońskiej przywódca partyzantki komunistycznej Ho Chi Minh proklamował w 1945 niepodległość. Spowodowało to interwencję Francji i kilkuletnią wojnę partyzancką.
• W 1951 klęskę ponieśli Wietnamczycy, mimo wsparcia Chin, w 1954 definitywną – Francuzi, mimo pomocy USA (pod Dien Bien Phu).
• Konferencja genewska zakończyła tę fazę konfliktu, dokonując podziału kraju wzdłuż 17 równoleżnika na Wietnam Południowy i Demokratyczną Republikę Wietnamu.
• Oba kraje różniły się jednak zasadniczo w swej polityce, komunistyczna DRW stawiała sobie za cel zjednoczenie kraju, Wietnam Południowy pozostający pod kontrolą polityczną USA, był rządzony dyktatorsko, co wywołało niezadowolenie społeczne i
• zrodziło w 1960 radykalną opozycję. Zbudowana przez nią armia wyzwoleńcza – Vietcong rozpoczęła wojnę partyzancką wspieraną z DRW.
• Stany Zjednoczone za prezydentury J.Kennedy’ego obaliły niepopularną dyktaturę
Ngo Dinh Diema, jednak nie powstrzymało to już rozszerzającej się wojny domowej.
• W obawie przed przejściem całego Wietnamu na pozycje komunistyczne, co mogłoby też wywołać podobne tendencje w całych Indochinach, prezydent L. Johnson rozpoczął bombardowania Wietnamu Północnego. Mimo bombardowań, używania broni chemicznej i biologicznej, przerzucania kolejnych oddziałów na teren walk Wietnamczycy zachowywali swe pozycje. Zaangażowanie ponad 500 tys. żołnierzy amerykańskich wywołało natomiast protesty przeciw “brudnej wojnie” w samych Stanach Zjednoczonych, straty były coraz większe efekty znikome, wyjątkowe okrucieństwo zmagań przynosiło śmierć i kalectwo obu stronom
• Pierwsze paryskie rokowania pokojowe z 1968 zakończyły się fiaskiem,
• USA wznowiły więc bombardowania.
• Prezydent G. Ford zadecydował jednak o przerwaniu wojny, podpisując w 1973 traktat z DRW i wycofując wojska amerykańskie.
• Po 2 latach skoordynowana ofensywa wojsk DRW oraz Vietcongu doprowadziła do zajęcia w 1975 Sajgonu i zjednoczenia państwa.
• Wietnam zaangażował się ponownie w działania zbrojne, wkraczając w 1978 do Kambodży i obalając Czerwonych Khmerów. Popierający ich Chińczycy zaatakowali granice Wietnamu (17 II-6 III 1979), nie podjęli natomiast ofensywy w głąb kraju.
• Wietnamski konflikt doprowadził do całkowitego wyniszczenia gospodarczego kraju, a późniejsza polityka, polegająca na próbie odgrywania mocarstwowej roli w regionie nie służyła odbudowie wewnętrznej. Dopiero w połowie lat 90. Wietnam zaczął odczuwać pozytywne zmiany w rozwoju społecznym i postępie gospodarczym.

Iracko-irańska wojna

• działania wojenne toczone w latach 1980-1988 pomiędzy Irakiem i Iranem.
• przyczyny były złożone– walka o dominację w rejonie, antagonizmy narodowościowe i religijne, kwestia kurdyjska dot. obu państw, ale wykorzystujących ją przeciw sobie, odmienny model polityki wewnętrznej i zagranicznej – choć oficjalnym powodem do wojny stał się spór terytorialny o wytyczenie granicy na rzece Szatt al-Arab.
• Przyczyną była takze próba eksportu rewolucji szyitów irańskich, czego obawiała się rządząca w Iraku sunnicka (sunnici) partia Baas. Przyczyną obaw była struktura wyznaniowa ludności Iraku, większość bowiem stanowili dyskryminowani szyici.
• Wojnę rozpoczął Irak 22 IX 1980 atakiem w rejonie podzielonego w 1975 Szatt-al-Arab, tj. wspólnego ujścia Tygrysu i Eufratu.
• Wojska irackie wdarły się w głąb Iranu, ale szybko zostały stamtąd wyparte i Irańczycy przeszli do ataku.
• W wyniku równowagi sił ustaliła się 480-kilometrowa linia frontu, a działania miały charakter wojny pozycyjnej.
• Irakijczycy stosowali na masową skalę broń chemiczną, również przeciwko buntującym się Kurdom.
• Irańskie ataki na neutralne statki doprowadziło do interwencji USA, które zniszczyły część floty irańskiej, w efekcie Iran zgodził się na zawieszenie broni.
• W 1988 wojnę przerwano podpisując w sierpniu zawieszenie broni w oparciu o zasadę "status quo ante".
• Rokowania trwały od 1988 do chwili irackiej agresji na Kuwejt w 1990, kiedy to z kolei Irak stał się zainteresowany szybką normalizacją sytuacji z Iranem, by mieć wolną rękę w obliczu nowej wojny w Zatoce Perskiej
• Wojna ta spowodowała gwałtowne wzmocnienie Iraku popieranego głównie przez państwa zachodnie jak i Związek Radziecki. Wiązało się to z obawami dotyczącymi przeniesienia rewolucji islamskiej do krajów ościennych. Efektem wzmocnienia Iraku S. Husajna była wojna w Zatoce Perskiej.